Vier jaar geleden schreef ik mijn eerste doe-het-zelfscenario over een fragiele jonge vrouw die in de psychiatrie zit, wat mij een plaatsje in de writers room van Zie mij graag (Eyeworks/Eén) opleverde. Na die eerste prille ervaring moest ik vooral op zoek naar mijn meerwaarde/eigen stem - en die schuilt blijkbaar in 1) het schrijven van grappige dialogen zowel als 2) de psychologische gelaagdheid van personages en 3) het schrijven over trauma's, emotionele obstakels en taboes. Ik heb een aantal grote concepten uitgewerkt, die die eigen stem uitdragen: een dramedy over een startende zaakvoerster met een minderwaardigheidscomplex, die door een wegomleiding wordt afgesneden van de rest van de wereld, een dramedy over een vrouw met paniekaanvallen (BANG!, wordt evt later nog gepitcht, met Lenny Van Wesemael als regisseuse), een anthology series over een 'love hotel' met verhalen over bedrog (in ontwikkeling) en een romcom over twee 'kapotte' personages die het moderne dating-spel willen spelen, maar daarbij gehinderd worden door hun beeld over de liefde (in ontwikkeling).