De voorbije maanden stond mediarte meer dan ooit stil bij de toekomst en dan vooral over welke competenties onze sector in de toekomst nodig zal hebben. De focus lag hierbij op digitale transformatie, duurzaamheid en het herstel na covid. Meer hierover lees je in een speciaal dossier in dit magazine. Met z’n allen stellen we vast dat Covid een groot aantal transformaties versneld heeft, maar dat ook onze manier van werken daardoor aanzienlijk veranderd is.
Ook mediarte heeft zich de voorbije maanden toegespitst op z’n eigen digitale transformatie, hoe we moeten omgaan met het nieuwe werken na Covid en hoe we dit op een vooral voor de medewerkers duurzame manier kunnen doen. We hebben heel hard ingezet op het digitaliseren en vooral automatiseren van ons projectbeheer, inschrijvingssystemen en opvolging en begeleidng van personen in hun zoektocht naar (nieuw) werk. De integratie en koppeling van verschillende software-systemen met en aan elkaar heeft ons werk zeker vergemakkelijkt en onze dienstverlening verhoogd. Systemen zijn aan elkaar gekoppeld, maar toch mogen we de koppeling en connectie van mensen niet het oog verliezen.
Lockdowns en verplicht thuiswerk heeft ons het besef doen geven dat we ons werk effectief anders kunnen organiseren, maar ook dat de proximiteit van collega’s noodzakelijk is. In stilte thuis werken (tenminste als kinderen of andere huisgenoten geen aandacht vragen) kan zeer productief werken, maar het dagdagelijks contact met collega’s, flarden van gesprekken tussen andere collega’s opvangen die je aan het denken zetten of waar je zelf een onverwachte inbreng bij kan hebben, worden schaarser. Ook bij mediarte waar iedereen de mogelijkheid heeft om 3 dagen per week thuis te werken en waardoor de meesten gebruik van gemaakt wordt. De zogehete en zeer waardevolle koffiemachine gesprekken verdwijnen meer en meer. En daar helpen efficiëntie verhogende communicatie- en project management-systemen niet aan.
Het blijft voor mij nog een zoektocht naar hoe we de proximiteit en collegialiteit kunnen bevorderen en kunnen loskoppelen van welke efficiëntie-oefening dan ook. Hoe we ook in deze werkomgevingen nieuwe werknemers zo goed mogelijk kunnen onboarden en de nodige context kunnen meegeven en hen helpen met het leggen van de juiste prioriteiten. mediarte werkt dan wel met een focus op de individuen die in de sector werken, maar ik wil toch ook dat mijn collega’s zich goed voelen en groeien in wat ze kunnen en doen. Dit doen we door onze medewerkers autonomie te geven en te vertrouwen op hun meesterschap en een growing mindset te stimuleren.
Mensen moeten kunnen groeien, hun expertise verhogen, hun horizon verbreden en soms al eens springen. Springen is wat Julie Delvaux zal doen, onze Franstalige communicatiemedewerkster die na bijna 3,5 jaar zal vertrekken. Dat is zeker ook wat onze andere collega Louis Van de Leest zal doen. Na meer dan 11 jaar zal ook hij mediarte verlaten en daarmee onmiskenbaar een leegte achterlaten. Louis heeft een hand gehad in nagenoeg alle acties en projecten van mediarte. Voor velen was hij ook het gezicht en het first point of contact van mediarte. Mijn dank en respect voor Louis is dan ook ontzettend groot. Ik kan dan ook alleen maar blij voor hem zijn en hem alle (werk)plezier toewensen. Gelukkig zullen we hem minstens nog professioneel tegen komen.
Elk nadeel heb z’n voordeel en dit vertrek biedt voor mediarte dan weer opportuniteiten om de eigen organisatie door te lichten, de competenties van de andere medewerkers opnieuw tegen het licht te houden en te toetsen aan wat mediarte voor de sector zou kunnen doen en ook nieuwe medewerkers zoals Sjoera Hoogsteder en Edith Depaule (beiden talentbegeleiders voor ons mediartist-project) zo goed mogelijk te onboarden.
Een opportuniteit die an sich niet ingegeven moet zijn door het vertrek van een werknemer, maar een kans die je als werkgever op regelmatige tijdstippen zou moeten grijpen om zo je eigen doelstellingen met de competenties van je werknemers in overeenstemming te brengen. Iets om bij stil te staan.