Voor de derde keer op rij bracht mediarte aan de hand van de mediasensor enquête, de werkbeleving en de psychosociale risico’s voor onze sector in kaart. De sleutelresultaten spreken voor zich. De medewerkers in deze sector blijken heel geëngageerd (83%), hebben plezier in het werk (86%) en 9 op de 10 respondenten geeft aan zeker te zijn over een job. De keerzijde is echter veel minder fraai. 1 op 2 heeft een hoge nood aan herstel en bijna 30% loopt het risico om binnen de 6 maanden uit te vallen. Dit zijn alarmerend hoge cijfers.
Meer dan hoog tijd om hier bij stil te staan en ons enerzijds de vraag te stellen waaraan dit ligt en anderzijds te zoeken naar het implementeren van oplossingen. Meer context en bijkomende toelichting over deze cijfers kan je verder in dit magazine lezen.
Wat vaststaat is dat onze sector onder grote druk staat en dat de krapte op de arbeidsmarkt de situatie niet vergemakkelijkt. Des te meer is de urgentie van werken aan een (mentaal) gezonde sector hoog. Het naleven van de arbeidsvoorwaarden is daarbij cruciaal. Hierbij gaat het niet enkel over de financiële voorwaarden, maar zeker ook over het respecteren van de welzijnsaspecten die hierin vervat zitten. Denken we daarbij aan het feit dat 50% aangeeft dat het werktempo te hoog ligt en dat het maximaal aantal uren dat op een dag mag gewerkt worden niet altijd gerespecteerd wordt. Zijn hier oplossingen voor te vinden? Ja, toch. Gaan deze oplossingen een effect hebben op de kwaliteit van het werk? Mogelijk. Gaan ze effect hebben op het mentaal welzijn van de medewerkers? Absoluut.
De medewerkers van mediarte namen zelf ook deel aan deze bevraging en in ons specifiek bedrijfsrapport las ik cijfers die op vele vlakken gelijk lopen met deze van de sector: een hoog engagement en werkplezier dat gepaard gaat met uitval. Om mij daarvan bewust te zijn had ik deze bevraging niet nodig, maar het drukt je wel met de neus op de feiten en maakt de ‘sense of urgency’ meer dan duidelijk dat er actie moet ondernomen worden en het leidt ook naar zelfreflectie. Wat is mijn rol hierin? Waar loopt het mank? Welke interne of externe factoren hebben invloed gehad op deze resultaten? Zijn er bepaalde persoonlijkheidskenmerken die een rol spelen? Hoe kunnen we hier als team mee aan de slag gaan en sterker uitkomen? Vragen waarbij ik als leidinggevende stil sta, maar vragen die we ons allen horen te stellen. Ons bij deze markante cijfers neerleggen is geen optie.
Uit de analyse van de resultaten kwam naar voor dat het aanpakken van het werktempo, de werkorganisatie (voor 60% problematisch) en het inzetten op vaardigheidsbenutting (45% vindt dit problematisch) voorop staan in het wegwerken van de herstelnood van onze medewerkers en het bevorderen van hun engagement en werkplezier. Want met deze twee laatste elementen onderscheiden we ons tov de volledige arbeidsmarkt. Laat het ons dan ook als onze sterkte behouden en geen valkuil voor uitval zijn.